کاوش‌های تخت سلیمان

آتشکده آذر گشنسب

در این نشست، دکتر هوف درباره نتایج کاوش‌های تخت سلیمان در فاصله سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۷ سخن می‌گوید. وی ابتدا به تشریح موقعیت طبیعی و ویژگی‌های کلی بناها و سپس به بافت معماری، کاربرد آنها و یافته‌های حاصل از کاوش مثل ظروف سفالین، اشیا نذری، تدفین‌های انسانی و … می‌پردازد. گروه کاوش تخت سلیمان علاوه بر آثار دوره ساسانی به آثار محدودی از دوره هخامنشی نیز دست یافتند که نشان از کاربرد این مکان در دوره مذکور دارد. هوف اضافه می‌کند که در اراضی اطراف مجموعه تخت سلیمان به آثاری برخوردند که احتمالاً مربوطه به سکونت زائران آتشکده و بازارچه‌هایی بوده که اشیا نذری را به زوار می فروخته‌اند.

آتشکده آذر گشنسب دو بخش داشته است. یک بخش مختص شاه ساسانی و درباریان که از دروازه جنوبی دسترسی داشته و دیگری برای زوار عادی که از دروازه شمالی در بالای شیبی تند قابل دسترس بوده است. علاوه بر آتشگاه اصلی، آتشکده دیگری نیز در کاوش‌ها شناسایی شده که به شاه و دربار اختصاص داشته است. هوف همچنین به بقایای کاخ ایلخانی در مجموعه اشاره می‌کند که دارای ستون‌های چوبی بوده وبر اساس الگوی معماری چینی ساخته شده است. نقاشی‌های دیواری و نقوش برجسته از جمله تزئینات این کاخ است. آتشکده آذر گشنسب سرانجام توسط قیصر بیزانس -هراکلیوس- فتح و تخریب می‌شود. این آتشکده یکی از سه مکان مهم مذهبی ساسانیان بوده است.

این نشست در تاریخ ۱۱ خردادماه سال ۱۳۹۵ در موزه ملی ایران برگزار شد. در برگزاری این رویداد، معاونت میراث فرهنگی کشور، اداره امور پایگاه‌های میراث جهانی و ملی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، پژوهشکده باستان‌شناسی، پایگاه میراث جهانی تخت سلیمان و مؤسسه باستان‌شناسی آلمان (شعبه تهران) همکاری داشتند.