عبدالمجید ارفعی
عبدالمجید ارفعی متولد شهریورماه سال ۱۳۱۸ در بندرعباس است. وی متخصص زبانهای باستانی عیلامی و اکدی و همچنین نخستین مترجم استوانه کوروش از زبان بابلی نو به فارسی است.
ارفعی پس از گذراندن دوره لیسانس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به امریکا رفت و در مؤسسه شرقشناسی دانشگاه شیکاگو زیر نظر ریچارد هلک (R. T. Hallock)، از استادان بنام زبان و خط عیلامی، به یادگیری بیشتر زبان عیلامی و اکدی پرداخت. گلنبشتههای باروی تخت جمشید از مهمترین متونی بودند که ارفعی نزد هلک به خواندن آنها مشغول شد و بعدها کتابی با همین عنوان نوشت که مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی آن را در سال ۱۳۸۷ منتشر کرد.
ارفعی کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته زبانشناسی از دانشگاه شیکاگو اخذ نمود. عنوان پایاننامه دکتری ایشان «زمینههای جغرافیایی فارس بر اساس گلنبشتههای تخت جمشید» است.
دکتر ارفعی پس از بازگشت به ایران به فعالیتهای خود ادامه داد. فرهنگستان ادب و هنر ایران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، بنیاد پژوهشی پارسه و پاسارگاد، پایگاه پژوهشی شوش و پژوهشگاه علوم انسانی از جمله سازمانها و مؤسساتی هستند که از فعالیتهای ایشان بهره بردهاند.