تاریخچه ایران‌شناسی در اتریش

محمدحسین ساکت متولد سال ۱۳۲۶ در شهر تربت حیدریه است. او کارشناسی خود را در رشته حقوق در دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد را در گرایش حقوق تجارت بین‌الملل در دانشگاه مك گیل كانادا گذرانده است. همچنین در رشته اسلام‌شناسی نیز سابقه تحصیل و فعالیت دارد. از مهم‌ترین کتاب‌های وی می‌توان به «دادرسی در حقوق اسلامی»، «تاریخ آموزش در اسلام» و «درباره شاهنامه و فردوسی» اشاره کرد.

نصرت‌الله رستگار در سال ۱۳۲۱ در کرمان به دنیا آمد. او ابتدا در رشته مهندسی مکانیک تحصیل کرد اما در دوره کارشناسی ارشد، رشته زبان و ادبیات آلمانی را انتخاب نمود. پس از آنکه از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد، برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا به خارج از کشور رفت. رستگار، مدرس تاریخ و فرهنگ ادبیات فارسی و تاریخ حکومت‌های اسلامی در شبه قاره هند، همچنین پژوهشگر بازنشسته انستیتوی ایران‌شناسی آکادمی علوم اتریش است و سال‌ها در این آکادمی در زمینه ایران‌شناسی، به ویژه شاهنامه فعالیت کرده است.

مرکز پژوهشی میراث مکتوب در سال ۱۳۷۲ به قصد حمایت از کوشش‌های پژوهشگران و مصححان و احیا و انتشار مهم‌ترین آثار مکتوب فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی با نام «دفتر نشر میراث مکتوب» با کمک وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تأسیس شد. پس از یک دهه فعالیت، مؤسسه نخست به «مرکز نشر میراث مکتوب» و سپس در سال ۱۳۸۴ با دریافت مجوز سه گروه پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، به «مرکز پژوهشی میراث مکتوب» تغییر نام داد و علاوه بر کار نشر به کار پژوهشی نیز روی آورد.

بیست و پنجمین نشست از سلسله نشست‌های مرکز پژوهشی میراث مکتوب به تاریخچه ایران‌شناسی در اتریش اختصاص دارد. این نشست در تاریخ ۹ دی‌ماه سال ۱۳۸۳ برگزار گردید.